Niezwykle interesującą formę pracy z czytelnikiem, a prawie nieznaną w Polsce tzw. booktalking (w dosłownym tłumaczeniu z angielskiego „książkomówienie”) przedstawiła na warsztatach w dniu 23.09.2011 r. koleżanka Dorota Karkowska.
Booktalking – nazywany także „gawędami o książkach” nie polega na streszczeniu, jakkolwiek pewne elementy streszczenia pojawiają się i tutaj. Jest to krótka prezentacja książek, którą można porównać z blokiem reklamówek telewizyjnych lub radiowych. Booktalking jest elementarnym narzędziem stosowanym w anglosaskim publicznym bibliotekarstwie dziecięcym, przynoszącym naprawdę zachęcające rezultaty w specyficznym, trudniejszym niż polskie środowisku czytelniczym. Omawiana forma pracy różni się od tradycyjnych pogadanek następującymi czynnikami:
1. jest głównie realizowana na zewnątrz biblioteki publicznej – w szkole,
2. w równym stopniu wiąże się ze sztuką opowiadania, jak i sprzedawania (reklamowania);
Scenariusz booktalkingu wygląda następująco. Bibliotekarz przychodzi do szkoły na umówione z dyrekcją zajęcia. Ma do dyspozycji godzinę lekcyjną, podczas której wygłasza ok. 8-12 gawęd. Może wygłosić jeden „komplet" gawęd lub kilka cykli w różnych klasach (zależnie od umowy z dyrekcją). Zajęcia prowadzone są w stałych cyklach. Taka forma działań bibliotecznych może być przeznaczona dla uczniów starszych klas szkoły podstawowej (10-14 lat). Pojedyncze gawędy prezentowane na takich zajęciach są bardzo krótkie - trwają ok. 3 minuty każda. Ich poetyka i dramaturgia opiera się na zidentyfikowaniu i odpowiednim podkreśleniu tego elementu omawianej książki, który ma największą szansę zainteresować zebranych. Może to być ciekawa akcja, postać głównego bohatera, pewien szczególny nastrój (horrory), nawiązanie do modnego wśród młodzieży tematu (muzyka, filmy) etc. Taka strategia opiera się na znanym z technik perswazyjnych reklamy chwycie unigue sellingproposition: znalezieniu wyjątkowej cechy danego produktu, której uwypuklenie ma najskuteczniej przekonać potencjalnego nabywcę do zakupu. Dla osiągnięcia zamierzonego efektu bibliotekarz posługuje się podobnymi środkami oratorskimi jak przy „klasycznym"opowiadaniu, może również wspierać swoje działania sprzętem audiowizualnym. Za pomocą booktalkingu promować można tak beletrystykę, jak i książki popularnonaukowe.
Do najważniejszych efektów systematycznego prowadzenia przez bibliotekę publiczną gawęd o książkach zalicza się:
1. podwyższenie liczby wypożyczeń materiałów bibliotecznych
2. przyciągnięcie do biblioteki nowych czytelników, przede wszystkim zaś dotarcie do tzw. nieczytelników, uczniów pozostających poza zasięgiem promocji „wewnątrzbibliotecznej"
3. gawędy promują bibliotekę w środowisku nastolatków jako miejsce czytania rekreacyjnego - nie tylko związanego z obowiązkiem szkolnym
4. booktalking jest doskonałą metodą na nawiązanie kontaktów ze szkołami i promocję biblioteki w środowiskach nauczycielskich
5. cykle gawęd promują bibliotekę jako placówkę kulturalną aktywną w środowisku. Ta zaleta ma znaczenie szczególnie w środowiskach małomiasteczkowych;
Zaprezentowana przez koleżankę metoda wzbudziła duże zainteresowanie wśród uczestników spotkania.
Na koniec prowadząca warsztaty życzyła zgromadzonym nauczycielom by ich marzenia się spełniły, by uczniowie czytali więcej książek, by ich umiejętność czytania była coraz lepsza, by wyrobili sobie nawyk czytania dla przyjemnośc, stosując właśnie tę metodę.
