29 września 2014 r. odbyła się w Ciechanowie konferencja na temat: Kształcenie uczniów niepełnosprawnych z wyko-rzystaniem technologii informacyjno – komunikacyjnych zorganizowana przez MSCDN w Ciechanowie i Mazowieckie Kuratorium Oświaty.

Tematyka konferencji obejmowała następujące zagadnienia:
1. Dziecko niepełnosprawne w cyfrowej szkole.
2.Tworzenie materiałów cyfrowych dla uczniów niepełno-sprawnych.
3. Narzędzia cyfrowe ułatwiające pracę nauczyciela z uczniem niepełnosprawnym.
4. Przykłady dobrych praktyk nauczycieli wykorzystania TIK na różnych przedmiotach w nauczaniu uczniów niepełno-sprawnych (nowoczesne technologie wspomagające komunikację; wykorzystanie programów multimedialnych w rewalidacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną; zastosowanie pomocy interaktywnych w pracy z uczniami niepełnosprawnymi intelektualnie).

Zastosowanie Technologii Informacyjno-Komunikacyjnych (TIK) w edukacji to narzędzie, które pomaga zaangażować uczniów w proces edukacyjny i osiągać lepsze wyniki w nauce. Wyniki badania jakościowego pokazały, że TIK w edukacji uczniów ze SPE odgrywają istotną rolę, jako narzędzia umożliwiające bądź ułatwiające przede wszystkim komunikację. Łatwiejszy staje się odbiór edukacyjnych treści, w szczególności dla tych uczniów, którym niepełnosprawność nie pozwala na pełne korzystanie z tradycyjnych narzędzi nauczania Za pomocą TIK (np. opro­gramowania wspomagającego czytanie lub rysowanie) mają oni możliwość nawiązywania relacji społecznych i aktywniejszego uczestniczenia w społeczności szkolnej. W odpowiedzi na potrzeby uczniów z wadami wzroku, TIK oferują pozawizualne formy komunikacji, aktywizując zmysły dotyku i słuchu. Przy deficytach związanych ze słuchem, TIK stanowią alternatywę dla komunikacji ustnej. W takich przypadkach specjalistyczne oprogramowania rozwijają możliwości wizualne lub dotyko­we ucznia .Komputer może być narzędziem służącym skutecznemu  motywowaniu uczniów, którzy cierpią na zaburzenia poznawcze. Z jego pomocą wspierany jest proces uczenia się, w szczególności naby­wanie podstawowych umiejętności, zwiększenie motywacji i poczucia własnej wartości. Za pomocą różnych programów edukacyjnych dzieci uczą się, jak pokonać powolność i niedokładność koordy­nacji wzrokowo-ruchowej. W pracy z uczniem z deficytami, komputer i dostosowane do indywidualnych możliwości ucznia oprogramowanie z jednej strony służy do komunikacji z nauczycielem, rozwoju sprawności manualnej czy percepcji, poprawie skupienia, z drugiej zaspokaja ważną potrzebę emocjonalną i społeczną tych dzieci. Dzięki TIK łatwiej jest im pracować, pokonywać własną niepełnosprawność czy też niwelować pewne deficyty, które byłyby niemożliwe do przezwyciężenia bez np. używania komputerów. W edukacji włączającej i pracy dydaktycznej z dziećmi niepełnosprawnymi może to być istotna pomoc w nauce i integracji. 

Uczestnictwo Doroty Karkowskiej w konferencji i zdobyta tam wiedza przyczyni się zapewne do uatrakcyjnienia zajęć prowadzonych przez nią dla uczniów z niepełnosprawnością.