W dniu 24 maja 2017 r. grupa nauczycieli biblioteka-rzy z bibliotek pedagogicznych Ciechanowa, Pułtuska, Żuromina i Mławy wybrała się do Muzeum Frydery-ka Chopina w Warszawie. Celem wyprawy było poszerzenie wiedzy na temat życia i twórczości tego Wielkiego Kompozytora.
Muzeum zostało utworzone w 1955 r. przez Towarzy-stwo im. Fryderyka Chopina. Dokumentuje życie i twórczość Fryderyka Chopina. Jest działem Narodo-wego Instytutu Fryderyka Chopina. W zbiorach muzeum znajduje się licząca ok. 7000 obiektów kolekcja chopinianów. Są to m.in. rękopisy, listy oraz inne pamiątki osobiste po kompozytorze, a także fotografie, wizerunki ikonograficzne, obra-zy, rysunki i grafiki. Placówka posiada największy na świecie zbiór rękopisów kompozytora. W Zamku Ostrogskich prezentowana jest tylko niewielka część zbiorów Instytutu, których gromadzenie rozpoczęło w 1899 r. Warszawskie Towarzystwo Muzyczne. W 1999 część tej kolekcji została wpisana na listę UNESCO Pamięć Świata.
Muzeum zorganizowane jest zgodnie z koncepcją „muzeum otwartego”, gdzie zwiedzający odkrywają i przeżywają ekspozycję sami wybierając tempo i kolejność zwiedzania. Wystawa stała składa się z 11 tzw. wysp tematycznych, poświęconych kolejnym okresom jego życia, znajdujących się na pięciu poziomach (od -2 do +2).                  

Ekspozycja

Poziom - 2

Sala wystaw czasowych.

Poziom - 1

Sale Pianista i Kompozytor, wśród eksponatów m.in. osobisty kalendarzyk Fryderyka Chopina na rok 1848, kopia odlewu lewej dłoni kompozytora wykonanego w 1849 r. oraz wyprodukowany w 1856 fortepian firmy Sebastian Erard (nr 26 606) należący do przyjaciela Chopina, Ferenca Liszta. Znajduje się tutaj również sala koncertowa, w której we czwartki w czasie roku akademickiego można wysłuchać utworów Fryderyka Chopina w interpretacjach młodych pianistów z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

Poziom 0

Sale Żelazowa Wola i Młodzieńcze peregrynacje ma kształt tuby, na ścianach której mieszczono mapę Europy Środkowej z początku XIX wieku. Przedstawiono w niej pamiątki związane z miejscem urodzin kompozytora, portrety członków jego rodziny oraz miejsca jego młodzieńczych podróży. Sala Warszawa poświęcona jest 20-letniemu okresowi spędzonemu przez Chopina w tym mieście. Kolejna sala to Salon Mikołaja Chopina. Na tym poziomie, vis-a-vis sali poświęconej Żelazowej Woli i młodzieńczym podróżom Chopina, znajduje się sala zabaw dla dzieci.

Poziom 1

Największa z trzech znajdujących się tutaj sal, Salon Paryski, jest poświęcona paryskiemu okresowi życia kompo-zytora. Chopin przyjechał do stolicy Francji w październiku 1831 r. i pozostał tutaj do końca życia. Jego gośćmi byli m.in. znani artyści, pisarze oraz czołowi przedstawiciele polskiej emigracji po powstaniu listopadowym. Ekspozycja przybliża życie towarzyskie Chopina oraz jego pracę jako prywatnego nauczyciela muzyki. Można tutaj obejrzeć m.in. ostatni fortepian kompozytora firmy Pleyel (nr 14 810), na którym grał i komponował w latach 1848-1849.

W sali Kobiety przedstawiona została różnorodność i intensywność relacji Chopina z najważniejszymi kobietami jego życia – matką Justyną i siostrą Ludwiką, oraz jego miłościami, przyjaciółkami, protektorkami i uczennicami (m.in. Marią Kalergis, Pauline Viardot, Jane Stirling i George Sand).

Ostatnia z sal, Nohant, nosi nazwę wsi w centralnej Francji upamiętnionej romansem kompozytora z George Sand. Tutaj, podczas letnich miesięcy w latach 1839–1846, Chopin skomponował wiele swoich najbardziej znanych utworów.

Poziom 2

Sale Podróże po Europie, Osobowość oraz Śmierć, w której można obejrzeć m.in. zasuszone kwiaty z łoża śmierci, kosmyki włosów (pamiątka przechowywana przez rodzinę w opakowaniu papierowym z odręczną adnotacją Ludwiki Jędrzejowiczowej Włosy Fryderyka przed zabalsamowaniem), kopię maski pośmiertnej kompozytora, a także album Jane Stirling zawierający fragmenty artykułów o Chopinie opublikowanych w prasie francuskiej i angielskiej bezpośre-dnio po jego śmierci (19 października–4 grudnia 1849).

Więcej zdjęć można obejrzeć w GALERII.